Kâinat kurulduğundan beri her olayı bir başka olayla, her insan başka biriyle, her nesne bir diğeriyle kıyaslanmıştır. Ama kime göre, neye göre tartışılır. Sana değer veren, seni kendinden fazla düşünen bir insanla, seni görmezden geleni kıyaslama. Seni incitmemek için kendi incinen bir insanla, seni paramparça etmek isteyeni kıyaslama. Senin yüzüne gülüp, arkandan kuyunu kazanla, her daim, her koşulda yanında olanı kıyaslama. Sen hastayken, gülüp eğlenenle, sensiz ölecekmiş gibi davrananı kıyaslama. Seni aşağılayanla, yücelteni kıyaslama. Sen yanında yokken bile seni savunanla, sana yalakalık yapanı kıyaslama. Bir lokma ekmeği seninle paylaşanı, üç kuruşa seni satanla kıyaslama. Zor gününde seninle ağlayanla, iyi gününde seninle güleni kıyaslama. Senin başarıların ile gururlananı, başarısız olduğunda sevinenle kıyaslama. Maddi manevi yükselişini art niyetsiz “Çabaladı. Sabır Gösterdi” diyenle, “Hadi canım, bu işte bir iş var” diyeni kıyaslama. Senin fikirlerini kendini fikriymiş gibi, “Benim de aklımdaydı” diyeni, “Kırk yıl düşünsem, aklıma gelmezdi” diyenle kıyaslama. Karşılıksız, sadakatle seni seveni, hileyle kendine arsızca köle edeni kıyaslama. Malına mal, huzuruna huzur kattığında “Aman nazar değmesin. Olanın, olmayana faydası var” diyenle, “Hileyle usulsüz kazancın kimseye hayrı olmaz” diyen fesadı; kıyaslama. Velhasıl kelam, kim ile kimi, ne ile neyi kıyasladığına dikkat et insanoğlu! Rabbimin kıyası, adalet terazisi seninkine benzemez. Cevabını bulmak da hiçbir kulun haddine düşmez. Naçizane söyleyeyim dedim…